Els weet er alles van

Mannen zijn slecht

Een standaard maar toch niet heel erg standaard interview geheel volgens de regels der kunst.

Onze kersverse nieuwe medewerker

Els

Trainee interieurverzorger

“Ik ben trots op mijn nieuwe baan”, is het eerste dat Els zegt.

We stonden samen in de lift op weg naar de kelder.

“Eindelijk heb ik als vrouw de positie gekregen waar ik recht op heb en waar ik tot mijn recht kom”, zegt Els. “Mijn baas beloofde me vanmorgen dat ik na mijn inwerkperiode bij haar in het Penthouse het glazen plafond schoon mag maken”. Ze glundert. “Bofkont” zeggen we in koor.

“Wat vind je nu zo leuk aan ons bedrijf”, is onze eerste vraag.

Els moet even denken. “Nou … dat onze allerhoogste baas een vrouw is natuurlijk”, vult ze snel in. We hadden geen ander antwoord verwacht, eerlijk gezegd. “Heb je een goede relatie met je collega’s”, willen we weten. “Ja mijn collegaatjes zijn super, maar … ” gaat ze verder. “Die oude concierge, die vind ik toch een beetje akelig.” “Een rare man vind ik dat”. Ze kijkt snel om zich heen. Nee, hij is er niet. Opgelucht haalt ze adem. “Mijn collegaatjes zeggen dat hij heel lang in Bangkok heeft gewoond”, vertrouwt ze ons toe. “Bangkok, weten jullie!”

“Bangkok! Daar gaan toch alleen maar mannen naar toe om daar met zoveel mogelijk vrouwen in bed te gaan liggen.” Het is voor haar geen vraag en wij hebben daar niet echt een mening over. Doorvragen nu!. Niet aarzelen. Doorvragen! Zo hebben we dat op de vakschool voor journalisten geleerd. Duik in die opening. Laat de geïnterviewde helemaal leeg lopen op een sappig onderwerp. Je wilt toch wat te schrijven hebben, toch?

Els loopt leeg. We hoeven nauwelijks enige moeite te doen om haar aan te moedigen. De concierge, haar neef, haar exen, de buurman, de garagist, de sociëteitbeheerder, de kastelein en die en die en die.

Ze dist het ene verhaal na het andere van horen zeggen op. “Allemaal vieze mannen” besluit ze. “Het zal beter zijn als we helemaal geen mannen meer nodig hebben”. Daar laten we het bij. In de lift terug naar boven geven we elkaar een Hi5. Het is weer gelukt. Een mooi verhaal om onze carrière stapsgewijs te laten beëindigen door de hoogste baas. Ons ticket naar Bangkok ligt al klaar.